7 Μαρτίου 2022

Ιερολαγονίτιδα: Τι είναι και ποια η αντιμετώπισή της

Μοιράσου το άρθρο:

Email Facebook Pinterest LinkedIn X (Twitter)

Η ιερολαγονίτιδα είναι μία πάθηση που λαμβάνει χώρα στα κατώτερα σπονδυλικά σώματα της σπονδυλικής στήλης μετά τους οσφυϊκούς σπονδύλους και πριν τον κόκκυγα. Η άρθρωση που δημιουργείται μεταξύ αυτών και του εκάστοτε σύστοιχου λαγονίου οστού όταν φλεγμαίνει ονομάζεται «ιερολαγονίτιδα».

Γράφει ο Γιώργος Σιδηρόπουλος, Φυσικοθεραπευτής, Κατερίνη

Σίγουρα αποτελεί έναν πολύ γενικό όρο, τον οποίο κυρίως οι ειδικοί της αποκατάστασης (ιατροί, φυσικοθεραπευτές και ύστερα γυμναστές) αποδίδουν για την μεταξύ τους συνεννόηση.

Χωρίζεται σε στάδια, όπου η άσκηση παίζει σημαντικό ρόλο για την γρηγορότερη και πιο αποτελεσματική αποκατάσταση.

Τι εξυπηρετούν οι αρθρώσεις αυτές και ποια η αιτία ανάπτυξης παθολογίας;

Αρχικά, οι ιερολαγόνιες αρθρώσεις συντελούν στην μεταφορά των φορτίων από τον κορμό στην λεκάνη και τα κάτω άκρα. Η δυσλειτουργία, όπου προκύψει, θα φέρει σύστοιχο πόνο στην μέση ή στην σύστοιχη γλουτιαία ομάδα.

Πολύ συχνά όμως τα συμπτώματα που αναπτύσσονται μετά από φλεγμονή της άρθρωσης, συγχέονται με τα συμπτώματα του, μηχανικής αιτιολογίας, οσφυϊκού πόνου. Αυτό συμβαίνει γιατί η εμβιομηχανική δεν γνωρίζει ονόματα και δεν ξεχωρίζει σπονδυλικά επίπεδα.

Τα αίτια της ανάπτυξης «ιερολαγονίτιδας» είναι:

Άμεση κάκωση μετά από πτώση στη λεκάνη
Υπέρχρηση
Μυϊκή ανισορροπία ή κακό κινητικό έλεγχο
Αρθρίτιδα (κυρίως σε γυναίκες)
Εγκυμοσύνη (αποτέλεσμα ρελαξίνης, μιας ορμόνης που κάνει την περιοχή της πυέλου πιο ελαστική και λιγότερο σταθερή)

Ποια τα συμπτώματα που συχνά παρατηρούνται στην ιερολαγονίτιδα

Τα συμπτώματα μπορεί να είναι:

Πόνος στην μέση (κυρίως σύστοιχα ή σε προχωρημένο στάδιο αμφότερα)
Πόνος στην λεκάνη και τα ισχία
Πόνος στην βουβωνική χώρα
Πόνος όταν το άτομο σηκώνεται μετά από παρατεταμένη καθιστή θέση
Δυσκαμψία ή αίσθηση καυστικού πόνου στην περιοχή
Μουδιάσματα που χειροτερεύουν κατά την συμπίεση/σύγκλιση της άρθρωσης
Μυϊκή αδυναμία (κυρίως σε δραστηριότητες που απαιτούν σταθεροποίηση κορμού και μονόπλευρη ενεργοποίηση κάτω άκρου)

Θεραπεία και αντιμετώπιση

Τις περισσότερες περιπτώσεις, η θεραπεία για την ιερολαγονίτιδα είναι μη χειρουργική. Στόχοι της αποκατάστασης είναι η αντιμετώπιση της φλεγμονής και των συμπτωμάτων που φέρει ο κάθε ασθενής κατά την πρώτη εξέτασή του.

Αφού περιοριστούν τα παραπάνω, η αποκατάσταση εστιάζει στην βελτίωση της κινητικότητας της άρθρωσης και παράλληλα στην ενδυνάμωση κορμού, λεκάνης και κάτω άκρων καθώς όπως δείχνει και η βιβλιογραφία αποτελεί το Gold Standard της πρόληψης για επανατραυματισμό.

Σε περιστατικά όπου τα συμπτώματα της ιερολαγονίτιδας είναι ανυπόφορα και η φυσικοθεραπεία σε συνδυασμό με την φαρμακευτική αγωγή δεν «ξεκλειδώσουν» τις ενοχλήσεις, γίνονται εγχύσεις κορτικοστεροειδών (πάντα υπό ακτινοσκόπηση ή με τη βοήθεια υπερήχου).

Στις περισσότερες όμως περιπτώσεις, όπως αναφέρθηκε και προηγουμένως τα αρχικά συμπτώματα βελτιώνονται μέσω της φυσικοθεραπείας. Συγκεκριμένα, η φυσικοθεραπευτική αποκατάσταση θεραπεία για την ιερολαγονίτιδα περιλαμβάνει:

Θεραπευτική μάλαξη
Διαθερμία
Ηλεκτροθεραπεία
Θεραπευτικό υπέρηχο
Ραδιοσυχνότητα/TECAR (σε συνδυασμό με ισομετρικές ή / και ισοτονικές συστολές των απαγωγών και των έσω και έξω στροφέων της άρθρωσης του ισχίου)
Μαγνητοθεραπεία
Κρουστικά Κύματα
Χειροθεραπεία (Manual Therapy) και κινητοποίηση (Mobilization)
Θεραπευτική άσκηση
Mulligan Concept (Κινητοποίηση με κίνηση – MWM)
Προσέγγιση MDT (Μηχανική Διαγνωστική Θεραπεία, aka Mckenzie)

Το ειδικό ασκησιολόγιο θα πρέπει να έχει στόχο την μείωση του πόνου και την βελτίωση της δύναμης των μυών του ισχίου και τον καλύτερο συντονισμό και ενεργοποίηση των μυών του κορμού (σταθεροποιητές). Ανάλογα με την ένταση των συμπτωμάτων, προσαρμόζεται και η δοσολογία της άσκησης.

Συγκεκριμένα, πρέπει να μειώνεται ο αρχικός πόνος κατά την εκτέλεση των κάθε ασκήσεων, ενώ ο ασκούμενος στα διαλείμματα μεταξύ του κάθε κύκλου άσκησης δεν πρέπει να αισθάνεται εξάντληση ή κόπωση.

Όπως αναφέρθηκε και προηγουμένως η ενδυνάμωση του κορμού θα παίξει σημαντικό ρόλο τόσο στην αποκατάσταση όσο και στην αναγκαία πρόληψη που χρήζει ένας ασθενής με ιστορικό ιερολαγονίτιδας, καθώς ο κορμός θα ελέγχει καλύτερα τα φορτία και δεν θα «εκθέτει» περισσότερο τις ιερολαγόνιες αρθρώσεις και τα ισχία.

Σημαντικά εργαλεία για αυτό τον σκοπό είναι η ενδυνάμωση του πυρήνα (Core Stability training) και η μέθοδος PILATES. Μέσω αυτών, θα επέλθει καλύτερη ενεργοποίηση βασικών μυών του κορμού (εγκάρσιος κοιλιακός, ραχιαίους μύες) που, φαίνεται και από την βιβλιογραφία ότι η αδυναμία τους οδηγεί στην ανάπτυξη τραυματισμών στις ιερολαγόνιες αρθρώσεις.

Πρακτικό κομμάτι – Ασκήσεις

“Bird Dog Pose”: Από τετραποδική θέση, με τις παλάμες και τα γόνατα στο ύψος των ώμων και των ισχίων αντίστοιχα. Στη συνέχεια ο ασκούμενος ανυψώνει αντίθετο άνω άκρο και κάτω άκρο. Σημαντικό να γίνεται αργά η κίνηση και να μπορεί να μείνει στο τέλος του διαθέσιμου εύρους για λίγα δευτερόλεπτα. Ιδανικά, 4 κύκλοι από 5–επαναλήψεις.

Γέφυρα: Από ύπτια θέση με τα ισχία & γόνατα σε 90 μοίρες κάμψη, ο ασκούμενος ανυψώνει την λεκάνη και κρατά σταθερά για 8-10 δευτερόλεπτα. Ιδανικά 8-10 επαναλήψεις.

Προσαγωγή ισχίων με μπάλα: Από ύπτια θέση και ισχία γόνατα σε 90 περίπου μοίρες. Τοποθετείται μπάλα ανάμεσα στα γόνατα και ζητάτε από τον ασκούμενο να ασκήσει πίεση και να κρατήσει την θέση αυτή έως 10 δευτερόλεπτα. Ιδανικά 8-10 επαναλήψεις.

Απαγωγή ισχίων με χρήση λάστιχου: Ίδιες οδηγίες και δοσολογία με την προηγούμενη άσκηση με την διαφορά ότι αυτή η άσκηση γίνεται με λάστιχο και σύσπαση των απαγωγων καθώς ο ασκούμενος θα πρέπει να φέρει τα πόδια του μακριά από την νοητή μέση γραμμή.

Σημαντικό σε αυτή την άσκηση να γίνεται ταυτόχρονη σύσπαση και ίδιο παραγόμενο εύρος κίνησης, καθώς συχνά σε παθολογίες το υγιές ισχίο δουλεύει και το πάσχον ακολουθεί παθητικά. Σε αυτές τις περιπτώσεις, δίνεται η εντολή να ξεκινήσει το πάσχον ισχίο.

Ακολούθησε το fmh.gr στο Google News, στο Twitter, στο Facebook στο Υoutube και στο Instagram