Αν και λίγα πράγματα στα βάρη είναι γραμμένα σε πέτρα,εν τούτοις υπάρχουν κάποιοι βασικοί κανόνες ως προς τη σειρά των ασκήσεων. Θα τους δούμε και μετά θα εξετάσουμε τις περιπτώσεις ανατροπής τους.
1. Εκτελούμε πρώτα τις μεγάλες πέντε!
Όσο είμαστε φρέσκοι και διαθέτουμε ενέργεια, προτού η τεχνική μας υποκύψει στην επερχόμενη κόπωση!
Ποιες είναι οι μεγάλες πέντε;
– καθίσματα
– άρσεις θανάτου
– πιέσεις στήθους
– κωπηλατικές
– πιέσεις ώμων
Είναι οι ασκήσεις που θα κάνετε αν θέλετε να πάρετε το μάξιμουμ από τον επενδυόμενο χρόνος σας.
Όλες οι ασκήσεις αυτές χρειάζονται ενέργεια κι άψογη τεχνική.
Οι ασκήσεις αυτές εμπλέκουν πολλούς μύες ιδιαίτερα δε αν τις κάνετε με βαράκια που βάζουν μέσα στο παιχνίδι τους σταθεροποιητικούς μύες κι απαιτούν έξτρα ενέργεια σε σχέση με τη μπάρα.
Πρώτα λοιπόν γίνονται αυτές οι ασκήσεις και μετά οι υπόλοιπες.
2. Εκτελούνται πρώτα σύνθετες – σύνθετες λέμε αυτές που εμπλέκουν πάνω από μια αρθρώσεις και πάνω από μία μυικές ομάδες – και μετά οι ασκήσεις απομόνωσης αυτές δηλαδή που εμπλέκουν μία μόνο άρθρωση και μια μυική ομάδα όπως π.χ. οι κάμψεις δικεφάλων!
Η λογική είναι απλή: H αλυσίδα είναι τόσο γερή όσο ο πιο αδύναμος κρίκος της. Έτσι αν για παράδειγμα κουράσουμε πρώτα με κάμψεις αυτοσυγκέντρωσης τους δικέφαλους μας τότε οι ασκήσεις για την πλάτη που θα ακολουθήσουν θα υπόκεινται σε έναν περιοριστικό παράγοντα που δεν θα είναι άλλος από την παραμένουσα αντοχή των δικεφάλων!
Πώς θα βγουν οι ασκήσεις πλάτης με δικέφαλους που δεν τραβάνε;
To ίδιο συμβαίνει αντίστοιχα με τους τρικέφαλους και τις ασκήσεις στήθους ή με τις εκτάσεις ποδιών και τα καθίσματα!
Η πιο χαρακτηριστική περίπτωση όπως τη βλέπω εγώ είναι με τους τρικέφαλους! Άντε να κάνεις πιέσεις στήθους με κουρασμένους τρικέφαλους. Δεν βγαίνουν σωστά με τίποτα!
3. Εκτελούνται πρώτα οι ασκήσεις που πρέπει να αποτελούν προσωπική προτεραιότητα!
‘Εχω γράψει και παλιότερα για θέματα ασυμμετρίας !
Θέλουν ιδιαίτερη προσοχή και είναι πολύ συνηθισμένο φαινόμενο ανάμεσα στους αθλούμενους!
Για παράδειγμα βλέπει κανείς πραγματικά κραυγαλέες περιπτώσεις ανισορροπίας μεταξύ άνω και κάτω κορμού.
Γιατί συμβαίνει τόσο συχνά αυτό;
Διότι ο πολύς κόσμος δείχνει προτίμηση στους μύες εκείνους που είναι πιο glamorous και που χαϊδεύουν καλύτερα την επιδειξιομανία του : π. χ στήθος,δικέφαλους,κοιλιακούς κλπ.
Μπορεί επίσης να έχει παρατηρήσει ότι κάποιοι συγκεκριμένοι μύες ανταποκρίνονται καλύτερα στα ερεθίσματα της προπόνησης.
Τέλος μπορεί να προτιμά περισσότερο τις ασκήσεις που φαίνονται πιο εύκολες ή έχουν περισσότερη πλάκα!
Κι όμως! Αν αντιληφθείτε ότι υπάρχει θέμα ασυμμετριών θα πρέπει να αναλάβετε άμεση δράση για να το τακτοποιήσετε δεδομένου ότι το πρόβλημα δεν είναι μόνο αισθητικό αλλά κυρίως λειτουργικό!
Παραδείγματα:
Αν τα πάτε καλύτερα με το στήθος σας αλλά υστερεί η πλάτη σας,κάντε πρώτα της ασκήσεις της πλάτης και μετά αυτές του στήθους!
Αν έχετε μεγάλους δικέφαλους ενώ οι τρικέφαλοι του είναι ανύπαρκτοι αρχίστε πρώτα από τους τελευταίους.
Πολλοί επίσης προπονούν με συνέπεια τους τετρακέφαλους και παραμελούν χαρακτηριστικά τους δικέφαλους του ποδιού. Πρώτα λοιπόν οι δικέφαλοι και μετά οι τετρακέφαλοι!
Αν δεν πάρει λοιπόν κανείς υπόψη αυτήν την παράμετρο και συνεχίσει βάσει προτιμήσεων, τα ισχυρά του σημεία θα γίνονται πιο ισχυρά και τα αδύνατα πιο αδύνατα!
Άρα παντού υπάρχουν εξαιρέσεις κι αυτός είναι ένας απαράβατος κανόνας!
Αν οι προπονήσεις είναι μεταβολικού χαρακτήρα με έμφαση στην απώλεια λίπους τότε προφανώς η σειρά των ασκήσεων δεν παίζει βαρύνοντα ρόλο!
Πηγή : totalfitness-christos.blogspot.com