Η ασθένεια κοστίζει ακριβά
Η ασθένεια ενός ανθρώπου αφορά πρωτίστως τον ίδιο, όμως αφορά και το οικογενειακό του περιβάλλον και ευρύτερα όλους μας, γιατί μια κοινωνία ασθενών δεν μπορεί να επιβιώσει.
Το ακούμε καθημερινά : «Η υγιεινή διατροφή κοστίζει. Τα βιολογικά προϊόντα είναι ακριβά». Έχεις υπολογίσει ποτέ ποσά χρήματα ξοδεύεις συνολικά κάθε μήνα σε σφολιάτες, κουλούρια, σάντουιτς, αναψυκτικά, καφέδες, τσιγάρα;
Έχεις υπολογίσει ποσά χρήματα ξοδεύεις τον χρόνο, για να καταναλώνεις ‘κούφιες’ θερμίδες; Όταν καταναλώνεις προϊόντα – σαν- τρόφιμα, «επενδύεις» στην αρρώστια σου. Η ασθένεια δεν είναι μόνο μια δύσκολη κι επώδυνη κατάσταση σε ατομικό επίπεδο. Οδηγεί σε σωματική αδυναμία, απώλεια ωρών εργασίας, προσωπική απομόνωση. Η ασθένεια ενός ανθρώπου αφορά πρωτίστως τον ίδιο, όμως αφορά και το οικογενειακό του περιβάλλον και ευρύτερα όλους μας, γιατί μια κοινωνία ασθενών δεν μπορεί να επιβιώσει
Οι φακές, τα κολοκυθάκια, ο μαϊντανός, οι ντομάτες, τα φρούτα δεν είναι ακριβά. Είναι απαραίτητα, για να είμαστε υγιείς. Αν δεν μπορείς να αγοράσεις τα βιολογικά, αυτό δεν σημαίνει ότι θα επιλέξεις μια ζαμπανοτυρόπιτα, αντί για ένα παστέλι ή μια σαλάτα (έστω με συμβατικά λαχανικά) και μια μερίδα όσπρια. Δεν υπάρχει «φθηνό φαγητό». Υπάρχουν προϊόντα -σαν – τρόφιμα και αληθινές τροφές. Τα πρώτα βρίσκονται σε συσκευασίες και ακόμη κι αν καταφέρεις να διαβάσεις με μεγεθυντικό φακό τι περιέχουν, δεν θα καταλάβεις τίποτα γιατί απλά περιέχουν χημικές ουσίες που σου είναι παντελώς άγνωστες.
Τις αληθινές τροφές τις ξέρεις. Δεν χρειάζονται μεγεθυντικό φακό κι επεξηγήσεις. Μετά από τόσα χρόνια σπουδών στην Ιατρική σχολή και άλλα τόσα ως ειδικευόμενοι, εμείς οι γιατροί δεν διδαχθήκαμε μια παράγραφο για τον ρόλο και την ουσία της διατροφής
Αν εμείς ως επαγγελματίες της υγείας είμαστε σε σύγχυση, πόσο μάλλον όλοι οι υπόλοιποι άνθρωποι, που στην εποχή των πολυεθνικών τροφίμων και φαρμάκων, έχουν χάσει κάθε σχέση με την προετοιμασία και την παρασκευή του φαγητού και την προάσπιση της υγείας τους. Το ακούω συνέχεια: «Δεν παίζει ρόλο η διατροφή για το τάδε νόσημα». «Τί σχέση έχει η διατροφή;». Ρωτάμε τους ασθενείς μας αν καπνίζουν, αν πίνουν αλκοόλ, αλλά η πιο ουσιαστική ερώτηση δεν υπήρξε ποτέ κομμάτι της εκπαίδευσής μας. Δεν τρώμε για πλάκα. Τρώμε για να ζήσουμε. Το τι τρώμε καθορίζει το πως ζούμε. Δεν υπάρχει «φθηνό junk food». Υπάρχουν τρόφιμα και σκουπίδια. Είμαστε ό,τι τρώμε κι έχουμε ευθύνη για το τι τρώμε.
Της Μυρτώς Γρίβα, Ειδικής Παθολόγου
Πηγή: siniparksi.gr
